Kiwi’s, zo noemen ze de Nieuw-Zeelanders. En niet zozeer naar de vrucht, maar naar die rare loopvogel. Wij hebben de kiwi’s een bezoek gebracht. Met een camper door Nieuw-Zeeland. Nieuwsgierig naar de natuur, de mensen en de cultuur. Een route over het zuider- en noordereiland was uitgezet. Zeeleeuwen, gletsjers, bergen, dolfijnen en gloeiwormen staan op het programma. Maar ook een bezoek aan het British Car Museum in Hastings. Nieuwsgierig geworden door een berichtje op een Duits forum moet dit museum in de route opgenomen worden.
Foto: Dubbele rijen auto's
Aangekomen in Hastings wacht ons een verrassing. Al bij binnenkomst komen ons de Minors tegemoet. En ook de eigenaar heeft ons horen aankomen en zit in zijn scootmobiel achter de deur. Ik moet eerlijk zeggen dat ik wel de Minors zag, en pas later Ian Hope zag zitten. Ian verwelkomt ons in zijn scootmobiel en wij betalen het bescheiden bedrag van ca. 7 euro per persoon.
Foto: Eerst zag ik de auto’s, na de foto pas de verzamelaar.
Ian is al 30 jaar bezig auto’s van Engelse makelij te verzamelen en heeft er nu 450. Allemaal zijn bezit (op 1 na, maar ‘die komt ook nog wel bij de collectie’). Toen een Brits museum verkondigde dat zij met 300 Engelse auto’s de grootste verzameling ter wereld had, verzocht Ian ze in een vriendelijk briefje dat niet meer te roepen.
Als museum staan de hallen van Ian wel heel erg vol. Hij kampt met een ruimteprobleem omdat de gemeente de bouw van een extra hal niet wil toestaan. De auto’s worden dan ook in 2 lagen tentoongesteld. Met een constructie over de ene auto staat daar bovenop een andere. Het geeft je goed de mogelijkheid ook eens onder de auto’s te kijken.
Foto: Dubbele rijen auto's
Ian bezit 38 Minors en nog eens ca. 30 voor onderdelen. Nog nooit heb ik zoveel Minors bijeen gezien, en allemaal in redelijke tot goede staat. Waarom die passie voor Minors? Toen Ian’s oom voor zijn vrouw een Minor kocht kreeg Ian het verzoek de auto te onderhouden. Ian had in die tijd een garagebedrijf en was zeer gecharmeerd van de techniek in de Minor. De familie vertrok naar Australië, en de Minor bleef achter. Ian besloot de auto voor zijn achterneef te bewaren. Toen was het plan geboren. Hij besloot voor alle achterneven en nichten een Morris op te knappen die ze na zijn overlijden erven. En dat heeft hij gedaan. Elke keer als er een achterneef of -nicht geboren wordt komt er een Minor bij. Er staan 20 Minors klaar. Volledig gerestaureerd, tip top in orde en allemaal 4-deurs. Want hij wil geen gezeur van ‘hij heeft een 4 en ik maar een 2 deurs’. Al deze auto’s staan in een hal met op de voorruit de naam en geboortedatum van de (toekomstige) eigenaar. Met origineel kenteken, en nog geldige registratie. Na zijn overlijden krijgen de erven de auto met daarbij 1000 dollar (ca 700 Euro) voor keuring en het rijklaar maken (volgens Ian vervanging van de pakking van de waterpomp en het gangbaar maken van de remmen (want die vreten in bij stilstand)).
Foto: 38 Minors in rijklare staat, waarvan 20 Saloons voor de achterneven en -nichten.
Wat een historie op die paar vierkante meters! Verdwalen tussen de dubbele rijen auto’s, een boeiend gesprek met een bijzondere man. Mijn reisgenoten worden ongeduldig en na een paar uur wordt de reis vervolgd. Ian vraagt nog of we eerst alle auto’s willen poetsen, de grapjas.
No comments:
Post a Comment